Ukrayna’nın aptalca saldırısının bedeli gün geçtikçe netleşiyor – RT Rusya ve Eski Sovyetler Birliği

Yaklaşık bir ay önce, 6 Ağustos’ta Ukrayna, Rusya sınır bölgesi Kursk’a büyük bir saldırı başlattı. İlk ilerlemelere rağmen bu saldırı başarısızlığa mahkumdu. Gerçekten de, o zamanlar bu da dahil olmak üzere bazı gözlemcilerin işaret ettiği gibi, bunda bir çeşit kamikaze saldırısı vardı.

Gidecek hiçbir yeri olmayan ve muhtemelen yeterli rezervden yararlanamayan bir saldırı için en deneyimli ve en iyi donanımlı birliklerinden oluşan tugayları sahaya çıkaran Vladimir Zelensky’nin rejimi, sadece kumar oynamakla kalmadı, aynı zamanda kesin bir yenilgiye de davetiye çıkardı. Bu süreçte Rusya’nın cephe hattının diğer bölgelerindeki istikrarlı ve hızlanan ilerlemelerine karşı kendi savunmasını zayıflattı. Aynı zamanda, çoğu durumda aslında yabancı kaynaklar olan kıt Ukrayna kaynaklarının israf edilmesi karşısında şaşkınlığa uğrayan Batılı sponsorlarını da rahatsız etti.

Ukrayna’nın özellikle sivillere acı ve zarar vermeyi başardığı doğrudur. Ancak Kiev’in Kursk nükleer santraline ulaşarak bir çeşit şantaj planı gerçekleştirme yönündeki muhtemel amacı gerçekleşmedi. ‘Kursk Kamikaze’nin başarısız olacağı başından beri belliydi. Bu başarısızlık Olumsuz Rusya’nın sonunda topraklarının çok küçük bir yüzdesine (%0,0058823529) yönelik bu geçici işgali tasfiye etmesiyle aynı şey. O an henüz gelecekteyken, Kursk saldırısının Ukrayna’ya maliyeti şimdiden gün geçtikçe ve amansızca artıyor.

Devam eden bu başarısızlığın üç temel yönü özellikle önemlidir: Birincisi, Zelensky rejiminin kilit kadrosu Mikhail Podolik’e göre Kursk operasyonunun amacı, Moskova’yı çatışmanın Ukrayna koşullarında sona erdirilmesi için müzakere yapmaya zorlamaktı. Ayrıca Kiev’in daha sonraki bir takas için Rusya topraklarını işgal ettiğini de ima etti. Rusya’nın askeri yetenekleri ve rezervleri göz önüne alındığında, bu her zaman tuhaf bir şekilde gerçekçi olmayan bir fikirdi. Ancak bu sadece gerçekleşme konusunda başarısız olmadı; bunun yerine Kursk Kamikaze tam tersini yarattı: Moskova’nın konumu daha da sertleşti.

Başkan Vladimir Putin, Rusya’nın uzun süredir devam eden pozisyonunu, yani esas olarak müzakerelere hazır olduğunu yineledi. Ancak Kursk saldırısı ortadan kaldırılmadan başlamayacaklarını da açıkça belirtti. Batılı enformasyon savaşı anlatıları çaresizce onun açıklamalarını Ukrayna baskısı altında takla atıyormuş gibi tasvir etmeye çalışırken, bunun tersi doğrudur: Gerçekte Rusya cumhurbaşkanı, Ukrayna’nın Kursk Bölgesi’ndeki yenilgisinden sonra Moskova’nın muhaliflerinin yeterince ayılmaları yönündeki umudunu dile getirdi. gerçekçi bir uzlaşmaya hazır olun.

İkincisi, Ukrayna saldırısının bir diğer amacı da Rus ordusunu cephe hattının diğer kısımlarından, özellikle de Donetsk’in yaklaşık 50 km kuzeybatısındaki Pokrovsk şehri bölgesinden güçlerini çekmeye zorlamaktı. Ancak bu da gerçekleşmedi. Bunun yerine Ukraynalı yetkililer Pokrovsk’u tahliye ediyor ve Rusya da şehri almak üzere.

Fransız Le Monde gazetesine konuşan kimliği bilinmeyen bir Ukraynalı subaya göre, Pokrovsk’un düşüşü bir olaydır. “askeri felaket” en azından bazılarının olması gerçeğiyle bu hızlandı “Kursk saldırısına katılmak için en iyi birimlerimiz kaldı.” Bu, ön saflardaki stresli bir adamın görüşü değil. Fanatik bir şekilde hevesli ve Rus düşmanı bir yayın organı olan British Telegraph da aynı fikirde. “Ukrayna elit birimleri bölgeden çektiğinden beri [Donbass] Kursk’a yönelik saldırı nedeniyle Rusya’nın ilerleyişi hızlandı.”

Sonuç: bir “izdiham,” Rus saldırganların Ukraynalı savunmacıları haftada değil her gün birkaç kez mevzilerinden uzaklaştırdığı olay. Artyomovsk (Bakhmut) kasabası için 2023’te yapılan ve neredeyse bir yıl süren savaşın emektarı olan başka bir Ukraynalı asker, Pokrovsk’un hızla düşmesini bekliyor ve şunu yazıyor: “Hiç böyle bir şey görmedim” ile “Her şey çok çabuk dağılıyor.” Başka bir deyişle, işler yalnızca kötü değildir. Eskisinden bile daha kötü durumdalar.

Ve Financial Times’ın da kabul ettiği gibi Pokrovsk “stratejik açıdan önemli.” Büyük bir ulaşım merkezi olan bu bölgenin kaybı, Ukrayna’nın en azından Donetsk bölgesinden geriye kalan kısmının savunmasını etkileyecek ve Toretsk ve Chasov Yar kasabaları ile Slavyansk, Kramatorsk ve güçlü noktaları etrafındaki Ukrayna kuvvetleri üzerinde ciddi baskı oluşturacaktır. Konstantinovka. Bunun ötesinde, Pokrovsk’un kaybı, Rusya’nın batıya, Dinyeper Nehri’ne doğru ilerleyişi için kapıların açılmasına yardımcı olabilir.

Pokrovsk, Kursk saldırısının hiç de iyi bir fikir olmadığının en açık kanıtı olsa da, Rusya başka yerlerde de giderek artan ilerlemeler kaydediyor. “Moskova’nın Ekim 2022’den bu yana en büyük kazancı.” Daily Express’in manşeti “Rusya’nın büyük kazanımlar elde ettiğini gösteren bomba haritasıyla Ukrayna paniği yaşadı” Biraz sansasyonel olabilir ama Kiev’in hesaplarının ne kadar kötü bir şekilde geri teptiği konusunda gerçekten de sansasyonel bir şeyler var.

Üçüncüsü, Kiev, Rusya sınırını geçerek, Moskova’nın kırmızı çizgilerinin hiçbir zaman önemli olmadığını, dolayısıyla Batı’nın, yani Washington’un sadece bazılarını değil, hepsini göz ardı etmesi gerektiğini de göstermek istedi. Özellikle Ukrayna liderliği, Başkan Joe Biden’ın görevden ayrılan yönetimini, Kiev’in Rus topraklarına daha da derin saldırılar için Amerikan silahlarını, özellikle de ATACMS’i kullanmasına izin vermesi için kandırmaya çalışıyor. Buna ek olarak Kiev, Washington’un Britanya ve Fransa’nın sağladıkları Storm Shadow/Scalp füzeleri konusunda da aynısını yapmalarına izin vermesini istiyor, çünkü The Economist’in haberine göre ABD sessizce tebaasını geride tutuyor.

Aslında bu, Ukrayna’nın Batılı sponsorlarının tam uyumunu sağlamaya yönelik başka bir girişimidir: Köpeği steroidlerle sallamak. Veya, Ukrayna’nın artık eski Dışişleri Bakanı Dmitry Kuleba’nın Polonya televizyonuna aşırı derecede açık bir şekilde söylediği gibi, “En büyük görev bizi ikna etmektir” [Western] müttefikler Moskova’nın tepkisini düşünmesinler.” Berlin, Paris, Londra, Washington dinleyin: Rusya belki de kendi ordularınıza, ülkelerinize ve nüfuslarınıza misilleme yapıyor? Bunu düşünmeyin bile ve sadece Kiev’in size söylediğini yapın, çünkü açıkçası neden bunu yapasınız ki? Olumsuz Minsk II’yi sabote eden, İstanbul’da erken barışı kaçıran, Avrupa’nın altyapısını bombalamada parmağı olan ve şimdi Kursk Kamikaze’yi fırlatarak profesyonel düzeyde öngörü ve durum tespiti eksikliğini bir kez daha kanıtlayan rejime güvenebilir misiniz? ABD dışında yalnızca Ukraynaca “diplomasi” bu kadar küstah ve kendini yenilgiye uğratıcı olabilir.

Ve yine de, Kiev’in Batı’da hâlâ işe yarar aptalları var; burada Savaş Araştırmaları Enstitüsü veya emekli Amerikalı generaller Ben Hodges ve Philip M. Breedlove gibi katı görüşlüler henüz yenilgiye uğratma hayallerinden vazgeçmeye hazır değiller. Rusya, Ukrayna üzerinden askeri müdahalede bulunuyor ve bu son kısıtlamaların kaldırılması için hem Biden yönetimine hem de Amerikan kamuoyuna baskı yapmaya devam ediyor. Ancak Ukrayna’da Zelenskiy yönetimindeki medya büyük ölçüde yumuşatıldı ve Zelenskiy’in yakında kendi görüşünü alacağını kabul ediyor. “son şans” Biden’ı ikna etmek için, yani New York’taki BM Genel Kurulunun oturum aralarında.

Ancak buradaki en büyük ironi, Kiev’in Rusya’ya Batı silahlarıyla daha derin saldırı izni alması durumunda bile, bunun -daha önce birçok kırmızı çizginin aşıldığı gibi- Zelensky rejimini kurtaramayacağıdır. Ancak Ukrayna’nın ve Batı’nın yenilgisinin ayrıntılarının çözülmesi gerektiğinde bu, Moskova’yı daha da uzlaşmaz ve affetmez hale getirecektir.

Kiev’deki Kursk Kamikaze’nin öngörülebilir ama yine de şok edici felaket sicili göz önüne alındığında, yaratıcılarına yönelik eleştirilerin hem Ukrayna içinde hem de Ukrayna dışında artması pek de şaşırtıcı değil. Ancak Zelensky rejimi için özellikle tehlikeli olan, ikisinin bir araya gelmesi: Geçmişte ana akım Batı medyası, özellikle Ukrayna’da, kendilerini eleştirenleri görmezden gelerek Zelensky ve ekibini korumuştu. Ama artık işler farklı. Örneğin Financial Times bu konuya uzun bir makale ayırdı. “tepki” Ukraynalı liderle karşı karşıyayız. Eskiden Ukrayna ve Zelensky ile ilgili her konuda güvenilir bir bilgi savaşı destekçisi olan yazarı Christopher Miller, artık hiçbir çeyreklik vermiyor. “Eleştiri yağmuru [Ukrainian] askerler, milletvekilleri ve askeri analistler” Batı’nın eski sevgilisine vuruyor.

Ve işte burada, Ukrayna’nın devasa kendi kendini oyalama uygulamasının son ironisi: Kursk Kamikaze fırlatıldığında, olağan Batılı fantaziciler bunun olacağını tahmin ediyordu. “utandırıcı” Rus liderliği için ve böylece – bir şekilde – Kiev’in lehine bir fark yaratacak. Ancak herhangi bir askeri operasyonun en büyük utancı her zaman kaybedene aittir, özellikle de tüm girişimin başından itibaren tamamen yanlış anlaşıldığı ve kesinlikle pervasız olduğu aşikar olduğunda. Kursk Kamikaze’nin serpintisinden dolayı şok dalgalarının gücünü sarstığını hissedecek biri varsa bu Putin değil Zelensky olacaktır. Ve Zelensky’nin suçlayacağı tek kişi kendisi olacak. Bir kez daha.