Bu 400 kiloluk tarih öncesi somonun yaban domuzu gibi dişleri vardı

Yaklaşık beş milyon yıl önce, Kuzey Amerika Pasifik Kuzeybatısı, kıtanın en büyük somon sürülerini küçük gösterecek oldukça büyük balıklarla doluydu. 8 ila 10 feet uzunluğundaki tarih öncesi somon türü Oncorhynchus rastrosus Miyosen’in denizlerini ve akarsularını takip etti. Ağırlığı 400 pound’a kadardı ve günümüzün en büyük somon türü olan Chinook/kral somonundan neredeyse iki kat daha uzun ve üç kat daha ağırdı.

Oncorhynchus rastrosus ayrıca, ağızlarının kenarlarından uzun dişler gibi çıkıntı yapan, ancak bilim adamlarının daha önce inandığı gibi dişlere benzemeyen, müthiş bir çift ön dişe sahipti. Bu önemli diş güncellemesi, açık erişimli dergide 24 Nisan’da yayınlanan bir çalışmada ayrıntılı olarak açıklanmıştır. PLOS BİR.

Oncorhynchus rastrosus İlk kez 1972’de tanımlandı. O zamanlar bilim adamları, büyük dişlerinin dişler gibi ay içine doğru baktığına inanıyorlardı. Salmonidae familyasının bilinen bu en büyük üyesine, dişlerinin konumu nedeniyle genellikle “kılıç dişli somon” adı verildi. Ancak bazı yeni modellerin CT taramaları Oncorhynchus rastrosus Çalışmadaki fosiller ve analizler, bu beş inç uzunluğundaki kavisli chomper’ların yaban domuzunun dişlerine daha çok benzediğini doğruladı. Bu, türü daha çok “sivri dişli somon” haline getirir.

“Bunların hepsi bilimsel sürecin bir parçası. Bir fikriniz var ve yeni bilgiler elde ediyorsunuz,” diyor çalışmanın ortak yazarı ve Oregon Üniversitesi paleobiyoloğu Edward Davis PopSci. “Bu, bir bilim insanı olarak sahip olmanız gereken alçakgönüllülüğün güzel bir hatırlatıcısı.”

[Related: A gator-faced fish shaped like a torpedo stalked rivers 360 million years ago.]

Bilim adamları bu özel dişlerin ne için kullanıldığından tam olarak emin değiller, ancak bunların öncelikle diğer somon veya yırtıcı hayvanlarla savaşmak için kullanıldığına inanıyorlar. Ayrıca dişi balıkların yumurtaları için yuva kazmalarının ve hatta her iki cinsiyetin de yumurtlamak için akıntıya karşı yüzmesine yardımcı olmanın bir yolu da olabilirler.

Davis, “Akıntıya doğru yüzdüklerinde, sivri uçları bir şeye bağlayabilir ve hiç enerji harcamadan dinlenebilirler” diyor.. “Bu sanki yüzme havuzunun kenarına tutunmaya benziyor.”

Oregon Eyalet Üniversitesi’ndeki çalışmanın ortak yazarı, profesör ve balık küratörü Brian Sidlauskas’a göre, bu dişlerle erkek meslektaşları kadar “eşit derecede korkutucu” olabilirlerdi.

Dişleri muhtemelen avını yakalamak için kullanılmıyordu. Sivri dişli somon, plankton adı verilen küçük organizmalarla beslenen bir filtre besleyici olabilir. Bu filtre beslemesi, bu kadar devasa boyutlara ulaşmalarının nedenlerinden biri olabilir. Akrabaları olan somonun yanı sıra balenli balinalar ve güneşlenen köpekbalıkları, sudaki oksijeni ve mikroorganizmaları filtrelemek için kullandıkları solungaç tırmıkları adı verilen kemikli özelliklere sahiptir. Davis’e göre, Oncorhynchus rastrosus alışılmadık derecede fazla sayıda solungaç tırmığı var. Bu solungaç alıcılarla filtre beslemek, denizanası gibi daha büyük organizmaları tüketip daha fazla besin alabildiği için muhtemelen büyümelerine yardımcı oldu.

Ayrıca büyük bedenlerini destekleyebilecek yiyecek ve su kaynaklarının bulunduğu bir ortamda yaşıyorlardı. Bu şekilde sivri dişli somon balığı üzerinde çalışmak, sıcaklıklar artmaya devam ettikçe gezegeni nelerin beklediğine dair ipuçları da verebilir. Dünya okyanuslarının bugüne göre çok daha sıcak olduğu Miyosenin sonunda yaşadılar. Küresel karbondioksit seviyeleri de Dünya’nın 2100 yılında görebildikleri seviyeye yakındı. Günümüzün somonları gibi, tatlı suda yumurtadan çıktılar, okyanusa gittiler ve sonra yumurtlayıp ölmek için tekrar tatlı suya döndüler.

Davis, “Fakat bu balıklar çok büyüktü” diyor. “Bu, o antik nehirlerde, doğu Oregon’a kadar yüzebilecekleri alanı sağlamak için bugün gördüğümüzden çok daha fazla su olması gerektiği anlamına geliyor.”

[Related: The salmon of 2100 will have new habitat: the remains of melted glaciers.]

Oncorhynchus rastrosus Miyosenin sonlarına doğru Dünya’nın soğumaya başlamasıyla nesli tükendi. İklimdeki bu değişiklik muhtemelen onları bu kadar büyük bedenleri sürdürmek için ihtiyaç duydukları kaynakları tüketti.

Gelecekteki çalışmalarda Davis ve meslektaşları bazılarının daha yakından analizini yapmayı planlıyor.

sivri dişli somon örnekleri. Henüz tam bir iskelet bulunamazken, son yıllarda bu devasa balığa ait çok sayıda fosil ortaya çıkarıldı. Ayrıca bu diş benzeri dişlerin nasıl kullanıldığını incelemek ve soyu tükenmiş ekosistemlerin bize neler öğretebileceğini daha iyi anlamak için yeni modeller bulmayı da umuyorlar.

“Soyu tükenmiş harika hayvanlar, insanları bilime ve antik dünyaya karşı heyecanlandırıyor. Ancak bu antik dünyayı anlamak önemli çünkü bu bize gelecekteki senaryolarda dünyanın nasıl olabileceğine dair bir pencere sunuyor” diyor Davis. “Dev somon balığının bu çok daha sıcak Dünya’da nasıl yaşadığına bakarak, Dünyamız bu daha sıcak duruma geri dönerse önümüzdeki 80 yıl içinde hangi kaynakların değişeceğini düşünebiliriz.”