Orangutanın açık yarayı tedavi etmek için bitki kullandığı gözlemlendi

Gözlemciler, parazit enfeksiyonlarını tedavi eden bitkileri yiyen veya ağrıyan kaslara bitki örtüsünü sürten büyük maymunlar gibi bitkileri kendi kendine tedavi amacıyla kullanan çok sayıda hayvan türünü belgeledi. Ancak vahşi bir orangutan yakın zamanda daha önce hiç gözlemlenmemiş bir şeyi sergiledi: Kendi tükürüğünü kullanarak bir bitkinin tıbbi özelliklerini harekete geçirerek kendi açık yarasını tedavi etti. 2 Mayıs’ta yayınlanan bir çalışmada ayrıntılı olarak belirtildiği gibi Bilimsel RaporlarEvrimci biyologlar bu davranışın insanlarla paylaşılan ortak bir ataya işaret edebileceğine inanıyor.

Keşif, Suaq Balimbing araştırma sahasındaki koruma altındaki Endonezya yağmur ormanlarında meydana geldi. Şu anda yaklaşık 150 kritik tehlike altındaki Sumatra orangutanına ev sahipliği yapan bu bölge, maymunların davranışlarını ve refahını izlemek için Max Planck Hayvan Davranışları Enstitüsü’nden uluslararası bir araştırmacı ekibi tarafından kullanılıyor. Günlük gözlemleri sırasında bilişsel ve evrimsel biyologlar, Rakus adındaki yerel erkeklerden birinin yüzünde oldukça büyük bir yaralanma olduğunu fark ettiler. Primatlar arasında bu tür yaralar pek de şaşırtıcı değil çünkü birbirleriyle sık sık kavga ediyorlar; ancak Rakus üç gün sonra ekibin beklemediği bir şey yaptı.

Akar Kuning olarak bilinen yerli bir bitkinin yapraklarını topladıktan sonra (Fibraurea tentürüAnti-inflamatuar, anti-mantar ve antioksidan özelliklerinin yanı sıra geleneksel sıtma ilaçlarında kullanımıyla da tanınan Rakus, bitkiyi çiğneyerek macun haline getirmeye başladı. Daha sonra tamamen karışımla kaplamadan önce birkaç dakika boyunca doğrudan yüzündeki yaranın üzerine sürdü. Sonraki birkaç gün içinde araştırmacılar, kendi kendine uygulanan doğal bandajın yaranın enfeksiyon veya alevlenme belirtileri göstermesini önlediğini belirtti. Beş gün içinde yara tamamen iyileşmeden önce kabuk bağladı.

Bu kadar çarpıcı davranış, özellikle Rakus’un bitkiyi kullanarak yüzüne bakım yapmayı ilk kez nasıl öğrendiği başta olmak üzere birçok soruyu gündeme getiriyor. Araştırmanın kıdemli yazarı Caroline Schuppli’ye göre, olasılıklardan biri bunun yalnızca “bireysel inovasyona” bağlı olması.

“Orangutanlar [Suaq] nadiren bitkiyi yerler” dedi bir duyuruda. “Ancak bireyler bu bitkiyi beslerken kazara yaralarına dokunabiliyor ve dolayısıyla farkında olmadan bitkinin suyunu yaralarına sürebiliyorlar. Gibi Fibraurea tentürü Güçlü analjezik etkileri olduğu için bireyler anında bir ağrı hissedebilir ve bu da davranışı birkaç kez tekrarlamalarına neden olabilir.”

[Related: Gorillas like to scramble their brains by spinning around really fast.]

Eğer durum böyle olsaydı Rakus, bunun faydalarını keşfeden birkaç orangutandan biri olabilirdi. Fibraurea tentürü. Aynı zamanda, yetişkin orangutan erkekleri asla doğdukları yerde yaşamazlar; ergenlik döneminde veya sonrasında yeni yuvalar kurmak için büyük mesafeler kat ederler. Yani Rakus’un bu davranışı akrabalarından öğrenmiş olması da mümkün ancak gözlemciler onun aslen nereli olduğunu bilmediğinden bu teoriyi henüz takip etmek zor.

Yine de Schuppli, diğer Afrika ve Asya büyük maymunlarında, açık bir yarayı dezenfekte etmek veya iyileştirmeye yardımcı olmak için kullanılmasalar bile, başka “aktif yara tedavisi” yöntemlerinin de görüldüğünü söylüyor. Şunu bilerek, “Tıbbi veya fonksiyonel özelliklere sahip maddelerin tanınması ve yaralara uygulanması için ortak bir temel mekanizmanın mevcut olması ve son ortak atamızın zaten benzer merhem davranışı biçimleri göstermiş olması mümkündür.”

İnsanların büyük maymun akrabalarıyla halihazırda ne kadar çok ortak noktaya sahip olduğu göz önüne alındığında, bunun nasıl muhtemel bir açıklama olabileceğini görmek kolaydır. Ancak Rakus şifalı bitkiyi nasıl kullanacağını nasıl bilse de, bir daha başka bir erkek orangutanla uğraşırsa en azından daha sonra kendini nasıl düzelteceğini bilecektir.