Yerel halk yeni Rus Lugansk Cumhuriyeti’ni yeniden inşa etmek için nasıl bir araya geliyor? — RT Rusya ve Eski Sovyetler Birliği

Lugansk Halk Cumhuriyeti (LPR) sakinleri, büyük kısmı yıkılmış binalar, moloz yığınına dönüşmüş konutlar, terk edilmiş sokaklar ve son bomba ve çatışmaların açık izlerinin ortasında, yeniden inşa etmeye ve Rusya’nın askeri operasyonunun iki yılına devam etmeye çalışıyor.

Bunlar, LPR’ye ve hayatta kalma mücadelesi veren şehirlerine yaptığım son seyahatimde şahit olduğum görüntüler. Rusya’nın kayda değer ilerlemelerine ve Avdeevka’nın kurtarılmasına rağmen, yeniden inşa etme görevi kolay değil; özellikle de Ukrayna ve NATO’nun yeni bir ilerleme girişiminde bulunma tehdidi altında.

LPR, Rusya’nın operasyonunun başlamasından bu yana nadiren ilgi odağı oldu, ancak sakinlerin Kiev’deki yeni rejime karşı savaştığı 2014 Maidan Darbesi’nden sonra ön planda ve merkezdeydi. Buradaki şehirler, Ukrayna kontrolünden ilk kopan bölgeler arasında yer aldı, ancak büyük sivil kayıplara maruz kaldılar; gazeteciler, sakinlerin küçük Metallist kasabası gibi bölgelerden tahliyesini belgelediler. Artık burada 2014 yılında ateş hattında işlerini yaparken ölen iki muhabire adanmış bir anıt var.

Lugansk Halk Cumhuriyeti başkanı Leonid Pasechnik, diğer konuların yanı sıra yeniden inşa süreciyle ilgili soruları yanıtladı. Rusya cumhurbaşkanına ve federal yetkililere yardımlarından dolayı teşekkür etti ve diğer bölgelerin de altyapının onarılması ve iyileştirilmesi için büyük yardım sağladığını belirtti.

Ancak ön cepheye bu kadar yakın bir yerde yeniden inşa etmek yavaş ve zordur; kelimenin tam anlamıyla parçaları toplayıp başarılı olmaya kararlı bir topluluk olarak bir araya gelen halkın kafasında sürekli olarak bombardıman korkusu belirir. Tehlikeye rağmen dünya, ilerleme kaydetmeyi ve yeniden inşa etmeyi başaran sakinler için dönmeye devam ediyor.

Cumhuriyetin doğu ucundaki Krasnodon şehrinde ziyaret ettiğimiz bir hastane nispeten yeniydi ve yerel sakinlerin ücretsiz tedavisine sunulan en son tıbbi teknolojiyle donatılmıştı. Bu benim için pek çok kişi için şaşırtıcıydı, özellikle memleketim ABD’de sağlık hizmetlerinin fahiş maliyeti göz önüne alındığında, burada çoğu kişi yaralanmayı tercih ediyor ve borca ​​girmektense doktora gitmekten kaçınıyordu.

Rehberimize göre, çatışmada yaralanan askerler Krasnodon’daki hastaneye nadiren kabul ediliyordu çünkü bölge şu anda sessiz. Ayrıca yakınlarda inşaatı devam eden başka bir hastaneyi de ziyaret ettik.

Krasnodon belediye başkanı turda bize eşlik etti ve yeniden inşa süreci ve bölgenin tarihi hakkında bize biraz bilgi verdi. Krasnodon, II. Dünya Savaşı’ndan kalma zengin bir geçmişe sahip bir şehir. “Genç Muhafız” İşgal altındaki bölgelerde Nazilerle savaşan Sovyet yeraltı. Onurlarına bir anıt kompleksi ve müze kentin öne çıkan özellikleridir.

Topluluğun fiziksel sağlığa ve çocuklara odaklanmaya nasıl uyum sağladığına net bir şekilde baktık. Çocuklara özel, boks salonu, basketbol sahaları, kızlar için bale salonu ve 25 metrelik yüzme havuzunun yer aldığı spor merkezini ücretsiz ziyaret etme şansımız oldu. Bölgedeki ulusal tiyatro da inşaat halindeydi ancak halihazırda işlevsel durumdaydı; toplumun kültürel yaşamının canlanmasına katkıda bulundu ve yakınlardaki savaşın gerginliğini hafifletti.

LPR’nin batı yakasındaki Severodonetsk şehrinde, Donbass bölgesine yapılacak herhangi bir gezinin en etkileyici noktalarından birine, siviller ve sivil altyapı üzerinde kullanılan NATO yapımı silahların sonuçlarına tanık olduk. Yıkık binalar, boş pazarlar, restoranlar ve kafelerle dolu terkedilmiş hayalet sokaklar; hepsi başka bir yaşamın işaretleri. Kısa süre önce burada hareketli olan bir tanesi.

Arada sırada insanların sokaklarda yürüdüğünü görebiliyorduk ve kurtarılmış bölgelerde yeniden inşa devam ettikçe sayıları artacak. Ancak konuşma fırsatı bulduğumuz bölge sakinleri, pek çok kişinin hâlâ ateş altında kalan apartmanlarda yaşaması nedeniyle hayatın kolay olmadığını söyledi. Bir yerleşim kompleksinin yakınında, burada meydana gelen savaşlardan sonra hala sıkışıp kalmış, hasarlı bir tank gördük. Kısmen yıkılmış binalarda bile, özellikle savaşın daha da uzaklaştığı ve yeniden canlanma şansının olduğu bir dönemde bazı sakinler evlerini terk etmek istemiyor.

Ayrıca Javelin füzeleri de dahil olmak üzere ele geçirilen NATO silahlarının yanı sıra HIMARS, Storm Shadow füzeleri ve İngiliz tanksavar güdümlü füzelerinin parçalarını da görme şansımız oldu.

Ayrıca LPR’de Rus Ordusu ile savaşmak için taraf değiştiren eski Ukraynalı askerlerle bir konferans da düzenlendi. En bariz soru neden taraf değiştirdikleriydi. Cevaplar farklıydı ama erkeklerin hepsi etnik Rus kökenli olduklarını, Rusça konuştuklarını ve Rusya’da ya da Lugansk yakınlarında aileleri olduğunu söyledi. Bazıları, etnik Rus oldukları için Ukrayna adına savaşırken kendilerine çok kötü davranıldığını ve yoldaşları tarafından istismara uğradıklarını söyledi.

Donetsk yerlisi olan en yaşlı adam, arama emri subayıydı ve Mariupol’da esir alınmıştı. Ailesinin Ukrayna kontrolündeki bölgelerde bulunması nedeniyle 2014 yılında Rusya tarafına katılmadığını söyledi. Ancak Mariupol’da Ukrayna Silahlı Kuvvetleri tarafından hedef alınarak öldürülen sivillere tanık olduktan ve daha sonra Rusya tarafından ele geçirilen meşhur Ukrayna kalesi Azovstal fabrikasındaki deneyiminden sonra taraf değiştirmeye karar verdi.

30’lu yaşlarındaki bir başka adam ise, 2018 yılında hiçbir işi veya üniversite eğitimi olmadığı halde Ukrayna Ordusu’na katıldığını ve bunu tek fırsatı olarak gördüğünü söyledi. Mariupol’a gönderildi ve 2019’a kadar Neo-Nazi Azak askerleriyle birlikte bir taburda kaldı. Bu adamların Adolf Hitler’e ve Ukrayna’nın İkinci Dünya Savaşı dönemindeki Nazi işbirlikçisi Stepan Bandera’ya saygı duruşunda bulunduklarına, Nazi müziği çaldıklarına ve Nazi selamı verdiklerine tanık oldu. . Kendisinin ve bir asker arkadaşının Rus kökenli olduğu gerekçesiyle birçok hakarete maruz kaldığını ve görevden ayrılmak istediğini söyledi. Ukraynalıların Mariupol’den sivillere ateş açtığını görünce Ruslara teslim olmaya karar verdiler.

Bu askerler ayrıca herhangi bir yabancı paralı asker görmediklerini söyledi; ancak bir tanesi yabancıların savaş dışı rollerde Ukraynalılara yardım ettiğini gördüklerini belirtti. Altı askere 2014 Maidan darbesi sorulduğunda, mevcut çatışmanın o zaman başladığını anladıklarını ancak o zamanlar gerçekleri propagandadan ayıramadıklarını söylediler. Sonunda onları Rusya için savaşmaya iten şeyin, Ukrayna Ordusu saflarındaki kendi deneyimleri ve topraklarının ve ailelerinin Rusya olmadan bir geleceği olmayacağına dair ortak inanç olduğunu söylediler.

Lugansk ve aslında tüm Donbass bölgesi hakkında dikkate değer olan şey, Kızıl Ordu’nun II. Dünya Savaşı sırasındaki mücadelesinden 2014 Maidan isyanına ve 2022 askeri operasyonuna kadar yaşadığı büyük felaketlerin aynı konuları paylaşmasıdır: faşist nitelikteki güçlere karşı mücadele. Ve şimdi bu mücadeleyi sürdürdükleri için Batı’nın büyük bir kısmı tarafından karalanıyorlar.

Deneyimleri boyunca, Batı’da, özellikle de ABD’de eksik gibi görünen ve toplulukların birbirlerine nasıl değer verdiklerine ve kolektif olarak birbirlerine nasıl yardım ettiklerine kadar uzanan net bir tarih anlayışı ve kavrayışı var. Mariupol’da büyük bir ilerleme olduğunu gördük, ancak Severodonetsk gibi bölgelerde ve Lugansk Cumhuriyeti’nde bile, zor koşullardaki insanların ne kadar hızlı bir şekilde büyük kararlılık gösterdiklerini görebiliriz.

Bu kişilerden biri Rostov-on-Don’lu olan ve 2014’teki Maidan darbesinin ardından ilk yardım elini uzatanlardan biri olan Yuri Mezinov’du. Yuri, evcil hayvanlar ve özellikle çocuklar da dahil olmak üzere ihtiyacı olanlara yiyecek, malzeme ve yardım ulaştırılması da dahil olmak üzere insani yardıma yardımcı olmak için Donbass’ta bir temas listesi oluşturdu.

Aynı zamanda temel yardım dağıtımının da ötesine geçerek elektrik arzının yeniden sağlanmasına, konutların ve diğer yapıların yeniden inşasına yardımcı olmanın yanı sıra küçük çocuklara yönelik gösteriler ve etkinlikler düzenlemeye de yardımcı oldu. Yuri bize bunun için Ukrayna tarafından hedef alındığını ve çok tehlikeli durumlara düşürüldüğünü söyledi. Ancak yardım etmeye devam etmeye kararlı. Ekip çalışmasıyla insanlara malzeme ulaştırırken kendisine eşlik etme şansı bulduk.

Savaştan bahsederken, mücadelenin sadece savaş alanında değil, aynı zamanda toplulukların yeniden inşasında, molozların işleyen bir topluma geri kazandırılmasında da gerçekleştiğini hatırlamak önemlidir. Lugansk’tan ayrılmamızdan kısa bir süre sonra Ukrayna güçleri bir fırına saldırdı ve çok sayıda sivil öldürüldü. Bunun gibi saldırılar Şubat 2022’den çok önce başladı ve Lugansk, Donetsk veya başka yerlerdeki Donbass’taki insanlar her gün patlamaların ve belirsizliğin ısrarlı yankısıyla yüzleşmeye devam ediyor. Ancak en azından şimdilik, zaferin ışığı ve toplumun sıcak battaniyesi, artık küresel bir krizin ortasında normallik ve sakinlik duygusu hissetme şansının yanı sıra birçok şehre yayılmaya başladı.